donderdag 14 mei 2015

Doelen (bijstellen)

Ik heb al drie weken wat last van mijn kuit. Beetje te snel te veel gedaan na de Havenloop denk ik... Alle reden om de trainingsintensiteit sindsdien wat terug te schroeven; het komende half jaar staat qua lopen immers alles in het teken van fit worden/blijven voor New York!

Maar ja, vandaag stond de Golden Ten op het programma; een vaste traditie - niet alleen omdat het een thuiswedstrijd is, ook vanwege de fantastische sfeer - en dit jaar ook nog eens onder prima omstandigheden. Mijn PR aanvallen was ondanks mijn goede vorm hoe dan ook geen optie, want met een stijve kuit is een hoog, explosief tempo bepaald niet verstandig. Maar welk doel kon ik me dit jaar dan wel stellen?

DNS
Vooraf overwoog ik maar helemaal niet mee te doen: een loopmaat zei het dinsdag op de training ook nog: je kunt je nog zo voor nemen rustig aan te doen; als je in vorm bent en eenmaal in een wedstrijd loopt ga je uiteindelijk toch weer te hard. Daar had hij natuurlijk gelijk in... Maar mijn broer Ronald zou ook meedoen en was ivm een last minute ingelaste vakantie ook al afgehaakt. Twee 'DNS' (Did Not Start) vermeldingen in de ranglijst was natuurlijk een schande voor de familie geweest: ik zou hoe dan ook gaan lopen!

Mijn volgende idee was om een gemiddeld familiedoel te stellen: hij zou de 10 km normaal gesproken in 50 minuten moeten kunnen lopen, ik ongeveer 10 minuten sneller. 45 minuten zou dus een mooie tussenweg zijn en voor mij een veilig tempo. Om het compleet te maken overwoog ik nog even zijn chip los te knippen en er op mijn startnummer bij te plakken, zodat we samen zouden 'finishen', maar de reglementen verboden dit wel heel duidelijk. De Golden Ten is een officiele KNAU wedstrijd. Stel je voor dat deze atletiekbond mijn fraude zou doorkaarten aan haar Amerikaanse evenknie, en een schorsing van alle internationale wedstrijden van pak 'm beet een half jaar zou volgen: het gevolg daarvan hoef ik denk ik niet uit te leggen...

Kansloze zaak
Uiteindelijk ging ik gewoon maar van start op een tempo van 4:30 en dus een eindtijd van 45 minuten. De eerste km ging in 4.23 en dat was op zich nog niet eens zo heel veel te snel. Maar vertragen na de eerste km als je toch al onder je wedstrijdtempo loopt... kansloze zaak! Dus veranderde ik mijn doel in: vanaf daar een constant tempo lopen. Mooie oefening ook alvast voor de marathon(training) en het voelde ook wel als een lekker tempo. Even schoot er nog een ander doel door mijn hoofd: mijn langzaamste 10 km ooit (mijn eerste ooit - tevens een Golden Ten - liep ik in 43.35). De recente Urban Trail in Gent maakte dat echter praktisch onmogelijk...



Het constante tempo hield ik redelijk vol tot km 5 (doorkomst: 21.29), toen zich een nieuw target in mijn hoofd nestelde - ja, ik ben een denker, ook tijdens een hardloopwedstrijd - : een negatieve split! Dat had ik op een 10 km vermoedelijk nog nooit eerder gepresteerd!

Bovendien zou het nog steeds prima samen kunnen gaan met het doel dat sowieso al buiten kijf stond voor vandaag - sorry voor het volgende begrip, het moet samen met 'PR' en 'km' wel in de top 3 meest gebruikte woorden in deze weblog staan -:  genieten! Bij de oversteeek van de markt bijvoorbeeld staat de meter normaal gesproken al ver in het rood, en liep ik nu nog met een grote glimlach.

Overeenkomsten
Even droomde ik alvast weg naar New York. Daar moet ik straks 6 uur voor vliegen, terwijl ik elk jaar (in)lopend naar de Golden Ten kan. Maar opeens voelde ik de overeenkomsten: twee prachtige stadslopen met rijendik enthousiast publiek: New York met het Empire State Building, Ground Zero en Brooklyn Bridge, Delft met de Nieuwe Kerk, de spoorzone en de Koepoortbrug...

Uiteindelijk finishte ik in 42.40, en realiseerde ik me al snel wat natuurlijk het echte belangrijke doel was van vandaag, en eigenlijk al in de eerste alinea van deze blogpost staat beschreven: heel blijven. En dat is gelukt. Nog 171 dagen!



1 opmerking: